Niedoczynność tarczycy – objawy, przyczyny i leczenie.

Na choroby tarczycy częściej chorują kobiety (5%) niż mężczyźni (1%), a ryzyko wystąpienia chorób tarczycy rośnie wraz z wiekiem oraz u osób, które są obciążone genetycznie. Objawy niedoczynności tarczycy często są lekceważone lub mylone z przemęczeniem lub innymi schorzeniami, co skutkuje poważnymi konsekwencjami – nieleczona niedoczynność tarczy może prowadzić do niepłodności, a w skrajnych przypadkach nawet śpiączki. Dowiedz się, jakie są objawy niedoczynności tarczycy, jakie są jej przyczyny i na czym polega leczenie.

Niedoczynności tarczycy – objawy

Niedoczynność tarczycy charakteryzuje się dość typowymi objawami, które jednak łatwo pomylić z przemęczeniem, zaniedbaniem lub niedoborem magnezu lub żelaza. Osoby, które cierpią na chroniczne zmęczenie, senność, problemy z pamięcią i koncentracją, a także ciągłym odczuciem chłodu, koniecznie powinny przebadać się pod kątem prawidłowego działania tarczycy. Innymi objawami niedoczynności tarczycy jest tycie mimo braku zmiany diety i aktywności fizycznej, pogorszenie stanu włosów i skóry (suchość szczególnie na łokciach i kolanach, a także powtarzające się zaparcia, nieregularne cykle miesiączkowe oraz stany depresyjne.

Przyczyny niedoczynności tarczycy – jak działa tarczyca?

Wyróżniamy trzy rodzaje niedoczynności tarczycy:

• pierwotna niedoczynność tarczycy – uszkodzona tarczyca w wyniku choroby Hashimoto (zapalenie tarczycy), stosowania niektórych leków oraz jodu popromiennego, usunięcie tarczycy
• wtórna niedoczynność tarczycy – przysadka wydziela niewystarczającą ilość hormonu TSH
• trzeciorzędowa niedoczynność tarczycy – podwzgórze wydziela niewystarczającą ilość hormonu TRH

Praca tarczycy uzależniona jest od prawidłowego funkcjonowania trzech gruczołów – samej tarczycy oraz przysadki mózgowej i podwzgórza. Mówi się o ujemnym sprzężeniu zwrotnym: zbyt niski poziom hormonów tarczycy trójjodotyroninów (T3), tyroksyn (T4) i kalcytoninów sprawia, że podwzgórze zaczyna wydzielać więcej hormonu TRH, co z kolei pobudza przysadkę do wzmożonej produkcji hormonu TSH, który sprawia, że więcej hormonów wydziela tarczyca. Jeśli tarczyca wydziela zbyt dużo hormonów, przysadka i podwzgórze wydzielają mniej hormonów.

Niedoczynność tarczycy – leczenie i dieta

Jeśli zauważymy u siebie objawy niedoczynności tarczycy, po skierowania na podstawowe badania możemy zgłosić się do lekarza rodzinnego. Oznaczenie poziomu TSH, T3 i T4 pomoże określić czy nasza tarczyca pracuje prawidłowo. Aby wyeliminować lub zdiagnozować Hashimoto trzeba również wykonać badania na poziom przeciwciał tarczycowych (anty-TPO i anty-TG). Laboratoria przyjmują różne normy dla poziomu poszczególnych hormonów i przeciwciał, dlatego z wynikami badań należy udać się do endokrynologa, który na ich podstawie, a także na podstawie badanie USG tarczycy, zdiagnozuje niedoczynność tarczycy lub ją wykluczy.

Leczenie niedoczynności tarczycy polega na przyjmowaniu odpowiednich dawek hormonów, których poziom w organizmie jest zbyt niski. Wymaga to okresowych badań, by jak najlepiej dobierać dawki hormonów. Najczęściej hormony przyjmowane są przez całe życie.

Ponieważ jednym z najbardziej kłopotliwych objawów niedoczynności tarczycy jest tycie, dużą rolę odgrywa też odpowiednia dieta, w której nie może zabraknąć produktów z jodem, który znajdziemy w rybach, owocach morza, warzywach i produktach pełnoziarnistych. Ponadto należy wdrożyć do swojej diety produkty z żelazem, cynkiem i selenem. Aktywność fizyczna pomoże z kolei pobudzić metabolizm, który spowalnia, gdy tarczyca produkuje zbyt mało hormonów.

Artykuł powstał przy współpracy z Centrum Medycznym Vitamed.